|
||||||||
25 jaar geleden werd in Minneapolis een nieuwe alternatieve rockformatie opgericht die de naam ‘Son Volt’ kreeg. De band werd samengesteld uit voormalige leden van de alt.countrygroep ‘Uncle Tupelo’ uit Illinois met als frontman gitarist Jay Farrar. In 1995 verscheen het eerste ‘Son Volt’-album “Trace”, gevolgd door nog eens acht andere albums, waarvan het net op de markt gekomen “Union” de meest recente release is en de opvolger van het in 2017 verschenen album “Notes Of Blue”. Sinds 2001 bracht Jay Farrar voornamelijk soloplaten uit, maar in 2004 werd ‘Son Volt’ opnieuw opgetrommeld om een nummer op te nemen voor een ‘tribute’-plaat voor Alejandro Escovedo. Sindsdien werden er meerdere nieuwe albums van de groep onder een gewijzigde bezetting uitgebracht. In die kwarteeuw waren er meerdere personeelswisselingen bij ‘Son Volt’, maar de huidige bezetting bestaat naast singer-songwriter Jay Farrar uit gitarist Chris Frame, bassist Andrew Duplantis, pianist-organist Mark Spencer en drummer Mark Patterson. Op het door Jay Farrar geproduceerde nieuwe album “Union” staan twaalf nummers die door hem werden geschreven, plus één coverversie van de song “The Rebel Girl” die al in 1915 werd gecomponeerd door de Zweeds-Amerikaanse ‘labor-activist’ Joe Hill voor “The Little Red Songbook” van de ‘Industrial Workers Of The World’. De nieuwe nummers variëren qua muziekgenre van folk over alt.country tot Americana. De plaat begint met het uitstekende “While Rome Burns” en de door de turbulente hedendaagse Amerikaanse politiek geïnspireerde nummers “The 99” en “Devil May Care” (zie video). Een eerste hoogtepunt wordt hier gevormd door de heerlijke ballad “Reality Winner” over de gelijknamige dame die voor de CIA werkte en het lek creëerde over de Russische inmenging in de Amerikaanse presidentsverkiezingen en daarvoor 5 jaar gevangenisstraf heeft gekregen. Daarnaast is er ook de dwingende oproep tot eenheid onder alle Amerikaanse staatsburgers, ongeacht ras, godsdienst of afkomst, in de albumtiteltrack “Union”. Die harde boodschap zal zeker aankomen bij de machtshebbers en de ‘reality tv-show’-president in het ‘Witte Huis’ in Washington. Jay Farrar wilde van het nieuwe album “Union” een expliciet politiek getinte plaat maken en daar is hij ongetwijfeld helemaal in geslaagd. Er wordt echter ook een positieve boodschap van hoop en liefde meegegeven in songs als “Lady Liberty”, “Holding Your Own”, “Rebel Girl” en “Slow Burn”. Het beklijvende slotnummer op deze plaat is “The Symbol”, een lied dat geïnspireerd is op het historische erfgoed van folkzanger Woody Guthrie die in 1948 in zijn gedicht “Plane Wreck At Los Gatos” opkwam voor de buitenlandse arbeiders die zich op de velden zonder enig respect van hun oversten uit de naad moesten werken. Jay Farrar heeft anno 2019 nog altijd zeer zinvolle boodschappen over te brengen in zijn liedjes en daarom is de aanwezigheid van ’Son Volt’ in de hedendaagse muziekwereld meer dan gerechtvaardigd. Het nieuwe album ”Union” is daar de geschikte exponent van en zal bij de juiste mensen hopelijk een hernieuwd geweten kunnen schoppen. Hoop doet leven! (valsam)
|
||||||||
|
||||||||